UWAGA! Projekt przerwany. Do wprowadzenia do rejestru pozostało blisko 600 zdjęć grobów i ok. 1200 unikalnych pochówków. Aktualny rejestr posiada zarządca cmentarza. Ograniczamy się do dokumentowania grobów krewnych.

Wstęp

    Nasza baza danych nie jest kompletna i z założenia nie obejmuje i nie będzie obejmowała wszystkich grobów cmentarza katolickiego. Wydanie drugie może zawierać jeszcze błędy lokalizacyjne, które zostaną usunięte w następnym sprawdzonym wydaniu. Jej celem jest jedynie zachowanie dla celów genealogicznych inskrypcji z sukcesywnie likwidowanych, starych 50-100-letnich grobów, zastępowanych przez rodziny nowymi. Więcej we wstępie do projektu i we wstępie do cmentarzy Międzyrzeca Podlaskiego.
    Parafialnym rzymskokatolickim cmentarzem międzyrzeckim do końca 2012 r.,w imieniu parafii św. Józefa, będącej właścicielem gruntu,  zarządzało Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych w Międzyrzecu, co było swoistym kuriozum. To do PUK i do kancelarii parafialnych w Międzyrzecu należało zwracać się z zapytaniami o pochówki po 1945 r. PUK prowadziło od kilku lat inwentaryzację cmentarza i tworzyło bazę danych o pochówkach [zgodnie z informacją uzyskaną od pracownicy biura w maju 2012 r.]. Autor opracowania, jako architekt-urbanista, obawiał się o losy starych nagrobków i ich inskrypcji pod zarządem komunalnym, wiele grobów zostało bezpowrotnie zniszczonych.
    Od 1 stycznia 2013 r. zarządcą cmentarza jest Zakład Pogrzebowy "Hades", Sp. z o.o. z Białej Podlaskiej. Autor opracowania dotychczas przekonał się, że przedsiębiorstwo to dobrze zarządza cmentarzem w Białej w zakresie przestrzegania obowiązującego prawa ochrony zabytków i przyrody. Po rozmowie przeprowadzonej z pracownikami biura filialnego w Międzyrzecu w dniu 17 czerwca 2013 r., przy okazji sprawy objęcia grobów naszych przodków [czytaj o sprawie w aktualnościach], można mieć również nadzieję, że Międzyrzecki cmentarz będzie w końcu prawidłowo zarządzany, a bezcenna dla lokalnej tożsamości substancja materialna nagrobków, jak również bardzo ważne dla genealogów inskrypcje zostaną zachowane. 
    Powszechną akceptowaną praktyką zachowywania pomników wartościowych i wiekowych, acz nie wpisanych do rejestru zabytków, jest w przypadku braku opiekuna udostępnianie grobu nowym użytkownikom, pod umownym warunkiem przejęcia pomnika w opiekę i jego zachowania w niezmienionym kształcie. Najlepiej, gdyby nowym opiekunem został ktoś z rodziny spoczywających tam osób, lecz nie zawsze jest to możliwe. Dopuszcza się dodanie nowych inskrypcji na odrębnych tablicach, przy zachowaniu starych w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków (delegatura w Białej Podlaskiej). W przypadku starych grobów nie posiadających większej wartości artystycznej dobrą praktyką jest dokładna inwentaryzacja przed likwidacją, dokumentacja fotograficzna i wprowadzenie danych do bazy pochówków. Nie może ten zabieg być upraszczany, jak to ma miejsce w przypadku wielu cmentarzy, gdyż naraża na utratę cennych informacji. Bezwzględnie należy zachowywać ze starych pomników zdjęcia portretowe drukowane na porcelanowych medalionach oraz odpisy całych inskrypcji. Nie może być od tej zasady wyjątku.
    W naszym opracowaniu numery grobów w obrębie pola nie mają kolejności lokalizacyjnej, gdyż obejmują tylko wybrane przez nas stare nagrobki. Podział cmentarza na pola jest naszym autorskim podziałem i jest niezależny od baz danych kościelnych czy PUK. Nasz podział odzwierciedla strukturę rozwoju przestrzennego cmentarza i oparty został na wieloletnich (2002-2012) studiach topograficznych oraz na podstawie analizy historycznej dokumentów (wyk. 2008-2009): kart zabytków, dokumentów archiwalnych i map z Archiwum Państwowego w Lublinie, Archiwum Głównego Akt Dawnych oraz Archiwum Lubelskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - delegatury w Białej Podlaskiej.
    Ponadto służby konserwatorskie prowadzą też ewidencję wartościowych grobów zabytkowych, które dzięki zbieraniu od lat datków przez Międzyrzecką Akcję Katolicką są ratowane przed zupełną degradacją. Należy jednak podkreślić, że z punktu widzenia doktryny konserwatorskiej, którą reprezentuje autor, z racji jego zawodu i przekonania, renowacje te są dyskusyjne, gdyż naruszają w znacznej części substancję zabytkową pomników. Z drugiej zaś strony, w wielu przypadkach, ich brak doprowadziłby w krótkim czasie do całkowitego zniszczenia międzyrzeckich dzieł sztuki sepulkralnej. Mimo wszystko należy docenić fakt zauważenia wartości kulturowych i ich ochrony, pomimo trudnej sytuacji społeczno-ekonomicznej miasta.
    Identyfikator pochówku w naszej bazie składa się z kilku elementów. Ma postać: MPdl/4a/25/1, co oznacza unikalną nazwę cmentarza (MPdl), następnie nr pola (4a), nr grobu (25) i nr pochówku w obrębie grobu (1). Gdy zamiast identyfikatora podano kolejny numer inwentarzowy postaci 0001/1, to znaczy że lokalizacja grobu jeszcze nie została zweryfikowana. Numer ten oznacza roboczą kartę grobu. Numer id bez numeru pochówku stanowi numer inwentarzowy grobu i zarazem kolejny numer karty grobu. Żony są opisane pod nazwiskami mężów. Nazwiska panieńskie umieszczono także pod daną literą z odsyłaczem do nazwiska używanego po ślubie. Opracowane i zweryfikowane wypisy rodzinne - wydanie z 2008 roku - zostały udostępnione też w genealogii w sekcji Wyniki badań - Cmentarze.